Takımın için bağırmak..

Bağırmasanda belki takım kazanabilir ama mesela bağırdığında diyorsunki ya çorbada benimde tuzum oldu, gaza getirdim..

(bölüm 7 -mucize) 

Ali Sami Yen..

Üstünde bir sis olurdu, rakibin üstüne çökerdik, o ses kapalının tavanına vurur, sahaya şimşek gibi inerdi.. Bi geçenlerde yolum düştü itfaiye kapısı duruyor sanırım onu görünce mutlu oldum o demirlerin arasından baktım. Birçok kişi acıkcası bir stad için gözyaşı döktü dünyada varmıdır bilmiyorum ama gerçekten canımız acıyor hala..

(bölüm 6 -yalnız derbi) 

Galatasaray maçları..

Galatasaray maçlarının heyecanı zaten bambaşka maçtan önce ertesi gün Galatasaray'la oynuyoruzun bilinci ile uyumak o tadı yaşayarak uyanmak falan çok farklı. Fikstürü cektiğimiz zaman ilk Galatasaray maçı nezaman Kadıköydemi? Oradamı? Kaçıncı hafta? nasıl gideriz? hangi aya geliyor? yağmurlu mu? kış mı yaz mı?  

(bölüm 6 -yalnız derbi) 

Derbi özlemi..

Şahsen Fenerbahçe'yi özlüyorum abi ben Fener maçı bittikten sonra yensekte yenilsekde bir daha Fenerbahçe ile nezaman karşılaşacağız hadi ozaman gelsin istiyorum..

(bölüm 6 -yalnız derbi) 

Fenerbahçe maçları..

Fener maçı moduna girme aslında 1 hafta önceden başlar, gitgide stresi derecesi artar. Fener galibiyeti bizim için birçok şeyden daha önemli..

(bölüm 6 -yalnız derbi) 

Bir maçı hissetmek..

İstanbul'a hep Galatasaray için geldim, İstanbul bana Galatasaray'ı anımsatıyor ve hep geldiğim zamanlarda önce bir Nevizadeye bir uğrarım yani ondan sonra balık çarşısına bir uğrarım midyemi yerim sonra dolaşırım sadece maça gitmek değil benim amacım o maçın havasını solumak, o maçı anlamak, hissetmek..

(bölüm 6 -yalnız derbi) 

Bize Her Yer Trabzon!

Deplasmana gidiyorken bize heryer Paris dediler işte dedik ne Parisi? Paris kim yani? 

Bize Her Yer Trabzon!

(bölüm 5 -mazi)